A może tak? - Alfred Markowski


A może tak?


W erze przełomu 
ostatnie atu zostało odkryte. 
Fizykochemia spasowała.

Ziemia śniła grzechy dziewicze 
prężąc smycz elipsy swobody. 
Bunty wulkanów zacichały bezpłodnością. 
Czas ziewał pulsem światłocieni 
ciekł kroplówką trwania 
tężał beznadziejnością w reflektorze słońca.

W momencie wyprorokowanym 
wszystko spełnieniem wieczności 
Szary meteoryt, tragarz drożdży życia 
zanurzył się w inkubatorze morza.

Zapłodnienie.

Resztę dopełniła matka Ziemia.



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Intymność - Alfred Markowski

Obraz
Intymność Urzekasz siebie sobą. Nie odpychaj cieni, które garną się do twoich rąk, by zdziobać okruchy słońca. Czas nadstawia uszy, by usłyszeć , jak w pancernej kasie twojego ja, tłuką się ciasnotą intymności. Klucz zawieszony na lewym żebrze, strzeże kształty tajemnic.  Gdy cienie zdziobią okruchy, bądź cicho, patrzą oczy luster.    
Czytaj więcej

Pieśń synów Armii Krajowej - Alfred Markowski

Obraz
Pieśń synów Armii Krajowej Dziś już nie musisz moja Ojczyzno Chrystusowy brać znów krzyż. I na Golgocie z narodów blizną, jeszcze raz ofiarę kłaść. Wolne dziś niebo płynie nad Tobą, i wolny górą pomyka ptak. A serca nasze, serca tak proste, rytmicznie biją wolności takt. Dziś już nie musisz moja Ojczyzno, krwią naszą barwić wody swych rzek. Bo Polak prawy, Polak szlachetny, Nigdy więcej wojny! kiedyś już rzekł. Lecz jeśli przyjdzie oddać nam życie, za naszą Polskę, za nasz kraj. To wówczas Panie, Ojcze w błękicie, z polskim honorem, umrzeć nam daj. Łukta 1956r.   
Czytaj więcej

Brzeg Rubikonu - Alfred Markowski

Obraz
Brzeg Rubikonu Snu narkoza, odziewa nagą prawdę przebudzenia. Kierat godzin,  ciągnie dychawiczna szkapa dnia. Optymizm odleciał z ptaszkiem jesieni, szyderstwo szczerzy spróchniałe zęby. Nie!!! Nie ma zgody na taki zestaw! Ptaki wiosną powrócą, na głęboki haust nadziei. Słoneczna plama, dotknie drugiego brzegu Rubikonu.   
Czytaj więcej