Próg szczęścia - Alfred Markowski

Próg szczęścia

Gdy staniesz przed drzwiami 
gdzie mieszka Szczęście,
nie pukaj, ale lekko naciśnij klamkę,
i cicho się przesuń.

Szczęście ma ptaka naturę,
i wszelkie hałasy sprawiają mękę 
promiennej Istocie.

Słuchaj:

Spojrzeniem pokornym zapraszaj Szczęście,
by zechciało zamieszkać u ciebie w domu,
a może zmienisz to smutne życie,
i nieszczęść się swoich doczekasz zgonu.

Gdy wyjdziesz, niech Szczęście ci będzie cieniem. 



 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Intymność - Alfred Markowski

Pieśń synów Armii Krajowej - Alfred Markowski

Brzeg Rubikonu - Alfred Markowski