Mysikrólik

marca 26, 2018

Nie dotykam słowem złego *było*.
Słowa bolą, minione - mniej.
W milczeniu tnę myśl na trzy czasy,
trzy wymiary i mikroodpryski bezczasowe, bezwymiarowe.
Dobry pokarm dla mysikrólika wyobraźni.

Nie rozważam tragedii drożdży pijąc wino.
Znam Siłę, co oddech zdmuchuje,
nim rozkwitnie pierwszy krzyk.
Wiem, że w przebaczeniu
drzemie obłuda niezapomnienia.

Odgaduję gniew anioła, litość szatana,
w migocie gwiazd - trwanie.

Lękam się jedynie ludzi,
lecz wierzę w Człowieka.
Przeczuwam, że kochać należy
aby mieć złudzenia.

Mysikrólik, dodziobał swoją rację.